سوال اغلب افراد وقتی میخوان وارد زمینه ی برنامه نویسی بشن و برنامه نویسی یاد بگیرن اینه که «کدوم زبان برنامه نویسی رو یاد بگیرم؟». خب حق هم دارن، چون اینقدر زبان برنامه نویسی مربوط به زمینه های مختلف وجود داره که شخص فکر میکنه یه عمر وقت می خواد تا انتخاب کنه 
درست همینجاست که خیلی از افراد، برنامه نویسی رو با کد نویسی به یک زبان خاص اشتباه میگیرن! اصلا اینا فرقی هم باهم دارن؟ خب معلومه که دارن! ابتدا برای پاسخ به این سوال که «کدوم زبان برنامه نویسی رو یاد بگیرم؟» باید به این سوال پاسخ بدیم که «چه تفاوتی بین برنامه نویسی بلد بودن با زبان برنامه نویسی بلد بودن وجود داره؟»
اگه بخوام خیلی مختصر و مفید بگم که برنامه نویسی بلد بودن یعنی چی، باید بگم که:
«برنامه نویسی بلد بودن یعنی وقتی به شما سوالی، مسئله ای یا پروژه ای دادن، شما بتونین راه حل اون سوال، مسئله یا پروژه رو پیدا کنین و بعد بتونین اون مشکل رو حل کنین، اونوقت میرین اون سوال، مسئله یا پروژه رو به هر زبان برنامه نویسی که دوست دارین یا بسته به نیازتون با یه زبان برنامه نویسی خاصی برنامش رو می نویسین!»
خب حالا که فهمیدین برنامه نویسی بلد بودن چیه (البته امیدوارم فهمیده باشین و منم تونسته باشم منظورم رو درست و خوب برسونم 
) وقتشه بریم سراغ انتخاب زبان برنامه نویسی! اگه برین از افراد مختلف این سوال رو بپرسین که چه زبان برنامه نویسی یاد بگیرم، با یه دنیا جواب مختلف رو به رو میشین که شما رو گیج و به احتمال زیاد از یادگیری برنامه نویسی منصرف می کنه 
یکی میگه برو زبان سی (C) یاد بگیر، یکی میگه برو پی اچ پی (PHP) و کارکردن با فریمورک لاراول (Laravel) رو یاد بگیر، یکی هم میگه قبل از اینا برو معماری نرم افزار بخون و ... و ... اما اونا نمی دونن شما چقدر گیج شدین این وسط و توی دلتون چه آشوبیه 
خب بگذارین خیلی رک و رو راست به این سوال جواب بدم!
اما حقیقت اینه که بهترین بین زبان های برنامه نویسی وجود نداره، بلکه هر زبان برنامه نویسی در یه زمینه یا زمینه هایی کاربرد داره و هرکدوم مزایا و معایب خودشون رو دارن. اگه تاحالا برنامه نویسی نکردین، بهتره از یه زبان ساده شروع کنین تا اینکه از همون اول بخواین تخصصی وارد حوضه ای بشین و کارو برای خودتون سخت و سخت تر کنین! می تونین از زبان ساده و قابل فهمی مثل پایتون (Python) یا اچ تی ام ال (HTML) و سی اس اس (CSS) شروع کنین. تو این مرحله مسئله اینه که شروع به یادگیری کنین تا با ساز و کار برنامه نویسی و کد نویسی آشنا بشین و درکی از موضوع به دست بیارین. زیاد حساس نشین که بگین من حتما باید در فلان زمینه به صورت تخصصی شروع به یاد گیری کنم و برنامه نویس بزرگی بشم، الان باید فلان سیستم رو داشته باشم، کالی لینوکس نصب کنم و کار باهاش رو یاد بگیرم و ... و ...! فقط شروع کنین و چه بهتر که با یه چیز آسون و قابل فهم شروع کنین که شما رو هم از ادامه ی مسیر سرد و دل زده نکنه!
پ.ن: البته HTML و CSS زبان نشانه گذاری و صفحه آرایی هستند تا زبان برنامه نویسی. گفتم بگم که بعدا یه سری نوب و ترول نگن تو که نمی دونی اینا زبان برنامه نویسی نیستن، بیخود می کنی که فاز برنامه نویسی برمیداری 
قدم بعدی اینه که برای خودتون هدف مشخص کنید! بعد از اینکه تو مرحله ی اول با برنامه نویسی آشنا شدین، الان باید تصمیم بگیرین تو چه زمینه ای میخواین فعالیت کنین و تخصصی پیش برین! مثلا اگه قراره برنامه نویسی وب یاد بگیرین، الان باید برین سراغ یادگیری PHP و فریمورک های مختلف و بقیه چیزایی که باید یاد بگیرین یا اگه میخواین برنامه نویسی اندروید یاد بگیرین، الان باید برین سراغ یادگیری جاوا و ... و ... پس هدفتون رو مشخص کنین و شروع به یاد گیری کنین!
خب حالا سوالی که اینجا پیش میاد اینه که چطوری برنامه نویسی و زبان های برنامه نویسی رو یاد بگیریم؟ جوابش بیشتر بستگی به روش یادگیری شما داره! مثلا می تونین کتاب بخرین، در کلاس های حضوری شرکت کنین یا به جای اینکه پول زیادی برای کلاس های حضوری بدین، پول کمتری بدین و یه فیلم آموزشی با کیفیت و خوب تهیه کنید و ... که هر کدوم خوبی ها و مزایای خودش رو داره، ولی چیزی که این وسط خیلی مهمه اینه که یادگیری برنامه نویسی مثل یادگیری ریاضیات می مونه.
شما با ریاضی خوندن، ریاضی یاد نمی گیرین بلکه با تمرین کردن ریاضی یاد میگیرین! برنامه نویسی هم دقیقا همینطوره و اگه میخواین بین این همه برنامه نویس مبتدی، متوسط و حرفه ای که توی دنیا وجود داره؛ جایگاهی برای خودتون به دست بیارین، باید وقت بگذارین، تلاش کنین، تمرین کنین، یاد بگیرین، بیشتر و بیشتر یاد بگیرین نه اینکه به یه جایی رسیدین بگین خب دیگه تمومه و دست از یادگیری بردارین، اطلاعاتتون رو بروز کنید و ...!
اغلب ما آدما وقتی می خوایم کاری رو شروع کنیم، از بس ذوق و اشتیاق داریم که شدیدا جوگیر میشیم مثلا اگه قراره برنامه نویسی یاد بگیریم، میریم کلی کتاب دانلود می کنیم یا می خریم، تو کلی کانال و فروم برنامه نویسی و هک ثبت نام می کنیم، برای خودمون یه دنیا پکیج آموزشی تهیه و انبار می کنیم و کلی از همین جوگیر بازی ها که اغلب تجربه کردیم! این علاقه که به سرعت شعله ور میشه و باعث این جو گیر بازی ها میشه، به سرعت هم فروکش میکنه و باعث میشه آدم از ادامه ی راه سرد، دل زده و خسته بشه! همه ی این مشکلات به خاطر بی برنامه پیش رفتنه!
اگه قراره کتاب بخونین، لازم نیست از سیر تا پیاز اون کتاب رو بخونین. برین سراغ مبحث هایی که لازم دارین، سراغ نکات مهم و تمرین ها. اگه قراره بازی سازی با موتور یونیتی (Unity) رو یاد بگیرین، لازم نیست برین در کنارش کار کردن با موتور های بازی سازی دیگه رو هم یاد بگیرین. اینطوری فقط چندتا کارو باهم شروع می کنین و احتمالا هیچ کدوم رو تموم نمی کنین و دست از ادامه ی کار بر میدارین. پس لطفا جوگیر نشین و هنگامی که تو یه زمینه ای به اندازه ی معقول پیشرفت کردین، برین سراغ یادگیری یه چیز جدید. مطلب طولانی شد ولی خب امیدوارم مفید واقع شده باشه و تا حد امکان شما رو از سردرگمی در آورده باشه 
پ.ن: البته اگه تا الان گیج تر نشده باشین
