گوگل ادوردز (Google AdWords یا Google Ads) یکی از سرویس های شرکت گوگل هستش که به کاربران اجازه میده با پرداخت هزینه، تو نتایج موتور جستجوی گوگل ظاهر بشن. توی عکس زیر هم می تونین بعضی از سایت هایی که توسط این سرویس تبلیغاتی در نتایج جستجو نمایش داده میشن رو ببینین که با علامت Ad کنار آدرسشون مشخص میشن.
اخیرا در کمیسیون تلفیق بودجه ۹۹ پیشنهادی توسط دولتمردان مطرح شده که میگه اشخاص حقیقی و حقوقی تبلیغ دهنده در سرویس های تبلیغاتی مثل گوگل ادوردز یا هر سرویس خارجی دیگه، باید ۵۰ درصد هزینه ی این تبلیغات رو به عنوان مالیات و عوارض به حساب خزانه داری دولت پرداخت کنن. اما اصلا این طرح قابل اجرا هستش؟ بریم ببینیم باز این دولتمردان پولکی چه خوابی واسه کسب و کارهای آنلاین دیدن 
در این طرح اومده که وزارت ارتباطات باید فهرست شرکت هایی که به گوگل تبلیغ میدن رو شناسایی و تهیه کنه و در آخر اونا رو به سازمان امور مالیاتی کشور معرفی کنه. همچین تاکید شده که عوارض و مالیات به دست اومده از این طرح، تا سقف دو هزار میلیارد تومن جهت اجرای موارد 5 و 8 قانون حمایت از معلولان و ساماندهی کودکان کار و خیابانی در اختیار سازمان بهزیسیتی قرار بگیره (البته اگه قرار بگیره و همه ی این پول در این راستا هزینه بشه 
). در این طرح که قراره برای رأی گیری به مجلس بره، گفتن که از شرکت هایی که با استفاده از سرویس های خارجی مثل گوگل تبلیغات میکنن، میشه مالیات و عوارض گرفت و همچنین گوگل سالیانه ۱۵۰۰ میلیارد تومن از کسب و کارهای ایرانی برای تبلیغات درآمد کسب میکنه. در صورتی که این طرح تصویب و اجرایی بشه، همه ی تبلیغ دهندگان ایرانی باید 50 درصد مبلغ پرداختی خودشون به این سرویس های تبلیغاتی رو به خزانه داری کشور هم پرداخت کنن. واقعا نمیدونم این پفیوزهایی که این طرح رو پیشنهاد کردن، اصلا از نزدیک این سرویس های تبلیغاتی رو دیدن؟ باهاشون کار کردن؟ با کوه مشکلات ایرانی جماعت هنگام استفاده از این سرویس ها آشنا هستن؟ و کلی مشکل و دردسر دیگه که میان واسه خودشون این تِزهای خنده دار رو میدن 
این وسط آقای «عادل طالبی»، دبیر انجمن کسب و کارهای اینترنتی این طرح رو از پایه و اساس اشتباه میدونه و گفته:
«اول باید دشمن ستیزی ها کنار گذاشته بشه و دفتر شرکت های مختلف مثل گوگل، مایکروسافت و... توی ایران شروع به کار کنن، بعدش به فکر گرفتن عوارض و مالیات بود. اما وقتی هیچ دفتر و نهاد رسمی برای این سرویس های تبلیغاتی داخل ایران وجود نداره و افراد و کسب و کارها با دردسرهای زیادی وارد حوضه ی بازاریابی میشن، دقیقا چه عوارض و مالیاتی باید گرفته بشه؟! شرایط با بی فکری مسئولین طوری شده که این طرح شبیه اقدام یه داروغه می مونه که شب خوابیده و صبح بیدار شده و میخواد هرجوری شده از مردم مالیات و پول بیشتری دریافت کنه! درحال حاضر شرکت دانش بنیانی وجود داره که معاف از پرداخت مالیات هست ولی همچنان براش ۷۰ میلیون تومن مالیات رد میشه. بهتره اول مشکل کسب وکارهای خودمون با سازمان مالیات رو حل کنیم، بعد به فکر موارد جدید باشیم.
فقط یه عده حقوق بگیر و کارمند که هیچ تصوری از کسب و کارهای اینترنتی ندارن، اومدن این طرحو بدون مشورت با هیچ نهاد مرتبطی چیدن. اصلا این رقم 50 درصد از کجا اومده؟ چرا بیشتر نه؟ چرا کمتر نباشه؟ با چه فرمولی دقیقا به رقم نصف هزینه ها رسیدن؟ این فرمول رو منتشر کنن تا ماهم بدونیم تا بتونیم بهتر در این باره نظر بدیم! مالیات باید داده بشه و حق مردمه که از نفع کسب و کارها بهره مند بشن ولی پرداخت مالیات و عوارض برای چیزی که از پایه و اساس مشکل داره و معلوم نیست چطوری محاسبه شده، بی معنیه. »
آقای طالبی تاکید میکنه که این طرح نتیجه نمیده، چونکه برای تبلیغات آنلاین در گوگل و سرویس های خارجی دیگه، کسب و کارهای ایرانی تحریم هستن و از اونجایی که باید تحریم هارو دور بزنن، امکان رصد کردن کردن هزینه های تبلیغاتی به طور دقیق توسط هیچ نهادی وجود نداره! کسب و کارها نیز در این شرایط اظهارات درستی نمی کنن یا هزینه های گوگل ادوردز رو به جای بازاریابی ایمیلی جا میزنن و خودشون رو خلاص میکنن. این قانون یه طرح غیرقابل اجرا مثل قانون منع کردن ماهواره هاست که هیچ فایده ای نداشت و در آخر منجر به پایمال کردن وجهه ی قانونی و خدشه دار کردن و بی اعتبار شدن خود قانون شد. مدیر انجمن کسب و کارهای اینترنتی میگه که وجود دفتر رسمی یا نمایندگی شرکت هایی مثل گوگل در ایران میتونه باعث کاهش خیلی زیاد در هزینه های بازاریابی بشه، میزان تقاضا افزایش پیدا میکنه، امکان دور زدن تحریم ها صفر و پرداخت ریالی ممکن میشه و... در این صورته که مالیات گرفتن معنی داره. از یه طرف دیگه آقای «جعفر محمدی»، نایب رئیس کمیسیون تجارت الکترونیکی در سازمان نصر تاکید میکنه که جزئیات این طرح هنوز مشخص نیست که بشه به طور قطع در موردش اظهار نظر کرد؛ اما باور داره که کاهش هزینه ی مالیات کسب و کارها از 25 درصد به جای 10 درصد، می تونه یکی از دلایل مطرح شدن این پیشنهاد باشه. جعفر محمدی همچنین گفته:
«رقم 50 درصدی این مالیات به نظر سنجیده نمیاد و باید درش تجدید نظر بشه. همچنین تاجایی که من میدونم، عوارض باید در راستای همون حوضه هزینه بشه و اعلام شده که این عوارض به بهزیستی داده میشه که با حوضه ی کسب و کارهای اینترنتی ارتباطی نداره. در حال حاضر باید منتظر بود تا جزئیات بیشتری از این طرح منتشر بشه و اونوقت اظهار نظرهای کارشناسانه ی بیشتری در این باره انجام داد ولی کلا طرح باید طوری باشه که فشار زیادی روی کسب و کارهایی که در شرایط فعلی با کوهی از مشکلات دست و پنجه نرم میکنن، نیاد.»
خلاصه اینطوری که بوش میاد بازم قراره مرزهای بی فکری، بی مسئولیتی و بی مدیریتی توسط این دولتمردان پفیوز جابه جا بشه! دولتمردان و قانون گذاران جیره خواری که توی این شرایط سخت این روزا به جای اینکه باری از دوش کسب و کارها بردارن و به رشد اقتصادی کمک کنن، با این تِزهایی که صادر میکنن بلکه یه وانت بار هم به دوش ملت و کسب و کارها اضافه می کنن!
«به یزدان که گر ما خرد داشتیم
کجا این سرانجام بد داشتیم»