پنج شنبه, 22 اسفند 1398 ساعت 20:57

راهنمای خرید گوشی موبایل، تبلت و تلفن همراه (قسمت ۴)

خلاصه مطلب: این مطلب راهنمای خرید جامع و کاملی است که میتونه بهتون هنگام خرید گوشی موبایل، تبلت و تلفن همراه کمک کنه و شما رو از سردرگمی بین انتخاب مدل های مختلف در بیاره.

توی قسمتای قبلی از مجموعه ی راهنمای خرید گوشی موبایل، تبلت و تلفن همراه به بررسی مبحثایی مثل وزن و اندازه ی دستگاه، سخت افزار، باتری و... پرداخته شد. اگه اون مطالب رو نخوندین؛ پیشنهاد میکنم حتما قسمتای قبلی رو بخونین و بعد سراغ قسمت چهارم بیاین که میخوام در اون به بررسی دوربینای دستگاه های مختلف بپردازم! توی این مجموعه مطالب به شما نمیگم با فلان بودجه ای که دارین، چه گوشی موبایلی از فلان برند بخرین. بلکه هدفم توی این مطالب اینه که به شما بگم موقع خرید گوشی موبایل یا تبلت چه معیار هایی رو مد نظر قرار بدین، چطوری دستگاه مورد نظر رو شناسایی، بررسی و انتخاب کنین. اونوقت شما آگاهی دارین، وقتی هم که آگاهی داشته باشین دیگه از بقیه نمی پرسین چه گوشی ای با فلان بودجه بخرم؟ فرق این مدل ها با همدیگه چیه؟ بهترین مارک یا برند گوشی موبایل چیه؟ و... چون شما آگاهی دارین و خودتون می تونین دستگاه مورد نیازتون رو بدون توجه به نظرات شخصی بقیه و بدون تعصب تهیه کنین. اصلا از قدیم گفتن به جای اینکه ماهی بدی دست طرف، بهش ماهیگیری یاد بده smile


- راهنمای خرید گوشی موبایل، تبلت و تلفن همراه (قسمت اول)
- راهنمای خرید گوشی موبایل، تبلت و تلفن همراه (قسمت دوم)
- راهنمای خرید گوشی موبایل، تبلت و تلفن همراه (قسمت سوم)


خب بهتره اول یکم با مفاهیم اولیه ی دوربینا به صورت مختصر و مفید با زبون و ادبیات ساده آشنا بشیم تا درک بقیه ی مطالب براتون آسون باشه.

گشودگی دیافراگم و ضریب اف ( f ) چیه؟

راهنمای خرید گوشی موبایل، تبلت و تلفن همراه (گشودگی دیافراگم و ضریب اف - f)

کوچیک بودن گوشی های موبایل و تبلت ها باعث میشه که از سنسور ها و لنزهای دوربین کوچیکی هم در اونا استفاده بشه که توانایی دریافت نور رو کاهش میده و روی کیفیت تصاویر ثبت شده تاثیر میگذاره. یکی از بهترین راه ها برای رفع این مشکل، افزایش میزان نور عبوری از دریچه ی لنز دوربین هستش و اینجاست که چیزی به اسم گشودگی دیافراگم و ضریب اف ( f ) معنی پیدا میکنه. دریچه ی دوربین به فضایی میگن که نور از بین اون عبور میکنه و سپس وارد محفظه ی دوربین میشه تا به سنسور یا حسگر دوربین برسه. معیار اندازه گیری این ویژگی رو ضریب اف ( f ) میگن که از حاصل تقسیم فاصله ی کانونی به قطر دریچه به دست میاد. اگه تو مدرسه و دبیرستان یکم فیزیک خونده باشین، احتمالا با کانون و فاصله ی کانونی تو بخش آینه و عدسی آشنایی دارین که با نماد f هم نشون داده میشد :D خب زیاد وارد فیزیک نشیم و در کل هرچقدر ضریب f کمتر باشه، یعنی دریچه بازتره و نور بیشتری ازش عبور میکنه که طبق عکس بالا فهم این موضوع آسونتر هم میشه.
این کار باعث میشه که بتونیم تصاویر با کیفیت و با نویز کم تو محیط کم نور یا شب بگیریم. هرچقدر نور دریافتی سنسور بیشتر باشه، زمان مورد نیاز برای ثبت تصویر هم کاهش پیدا میکنه و همین موضوع باعث میشه که تاثیر لرزشای دست هنگام عکاسی در محیطی با نور کم یا شب کمتر یا بی اثر بشه. البته بازبودن دیافراگم به تنهایی دلیلی برای بهتر بودن کیفیت دوربین نیست و در ادامه به ویژگی های مهم دیگه اشاره میشه که مجموعه ی همه ی اونا در تعیین کیفیت دوربین تاثیر گذار هستن. ولی خب گشودگی دیافراگم به تنهایی نشون میده که دوربین توانایی خوبی در جذب نور داره.

سنسور یا حسگر دوربین چیه؟

راهنمای خرید گوشی موبایل، تبلت و تلفن همراه (حسگر یا سنسور دوربین)

سنسور دوربین یا حسگر تصویر یه وسیله ی الکترونیکی هستش که اطلاعات نور مثل رنگ و شدت نور رو پس از عبور کردن از دریچه ی لنز دوربین جمع آوری میکنه. مدت زمان جذب نور توسط سنسور دوربین هم اهمیت خیلی زیادی داره که از طریق سرعت شاتر تعیین میشه. شاتر به پرده ای گفته میشه که در مقابل سنسور دوربین قرار داره. شاتر هنگام عکاسی باز میشه و باعث میشه نوری که از دریچه ی لنز دوربین عبور کرده به سنسور دوربین برسه. وقتی هم که عکاسی متوقف میشه، شاتر بسته و برخورد نور به حسگر یا سنسور دوربین متوقف میشه. یکی دیگه از ویژگی های مهم سنسور دوربین، توانایی تقویت کردن اطلاعات نور دریافتی هنگام ذخیره سازی به عنوان فایل هستش که با مقدار ایزو (ISO) تعریف میشه. البته هرچقدر مقدار ایزو افزایش پیدا کنه، نویز تصاویر هم افزایش پیدا میکنه. پس بهتره تا جای ممکن نور ورودی و نور محیط رو افزایش بدیم.

پیکسل چیه؟

راهنمای خرید گوشی موبایل، تبلت و تلفن همراه (پیکسل چیست)

همونطور که تو عکس مربوط به بخش سنسور دوربین دیدیم، سنسور یا حسگر دوربین یه صفحه ی مسطیلی شکل هستش که از میلیون ها پیکسل مربعی تشکلیل شده و در واقع پیکسل ها کوچکترین جزء تصویر هستن. پیکسل وظیفه ی جمع آوری اطلاعات نور رو به عهده داره. هر پیکسل فقط یه بخش کوچیک از تصویر یعنی فقط یه رنگ رو ثبت میکنه و همونطور که تو عکس بالا می بینین، در قسمتی که بزرگنمایی شده؛ مربع های کوچولو رو می بینیم که فقط یه رنگ خاص رو ثبت کردن. نهایتا ترکیب میلیون پیکسل با همدیگه یه تصویر مثل عکس بالا رو میسازن. مگاپیکسل که امروزه به استانداردی در دنیا تبدیل شده، به معنای یک میلیون پیکسل هستش. مثلا یه دوربین 12 مگاپیکسلی که عکس هایی با وضوح تصویر یا رزولوشن 4032x3024  ثبت میکنه رو در نظر بگیرین. با ضرب این اعداد به رقم 12,192,768 پیکسل یا همون 12 مگاپیکسل میرسم.

چرا مگاپیکسل اهمیتی نداره؟

از قدیم تصور میشد که هرچقدر مگاپیکسل یه دوربین بیشتر باشه، یعنی اون دوربین باکیفیت تر هستش. متاسفانه این باور غلط امروزه هم زیاد دیده میشه. حتی مثلا اگه یه دوربین 8 مگاپیکسلی عکس های بی کیفیتی ثبت میکرد، میگفتن که این 8 مگاپیکسل واقعی نیست و... شرکت های سازنده هم به خاطر کمبود اطلاعات افراد در این زمینه، روی این اعداد و ارقام خیلی سر و صدا میکنن تا بازاریابی و تبلیغات خوبی برای محصولاتشون انجام بدن. اما واقعیت ماجرا اینه که تمام دوربینای گوشی های موبایل یا تبلت، وضوح تصویر یا رزولوشن کافی و حتی بیش از حد دارن. ماجرا از این قراره که افراد اغلب تصاویر و فیلم های ضبط شده رو بدون زوم و بزرگنمایی روی صفحه نمایش هایی با وضوح اچ دی (HD) یا فول اچ دی (FHD) و نهایتا در بهترین حالت 4کی (4K) تماشا میکنن.
خب در اچ دی که تصاویر با وضوح 1280x720 ثبت میشن، با ضرب این دو عدد به رقم 921,600 پیکسل میرسیم که کمتر از 1 مگاپیکسل هستش. در وضوح فول اچ دی و 4کی هم به ترتیب شاهد 2.1 و 8.3 مگاپیکسل هستیم. خب طبق این حرف و حدیثای علمی که گفتم؛ در حالت عادی نمیشه تفاوت یه عکس 12 مگاپیکسلی رو با یه عکس 40 مگاپیکسلی یا بیشتر رو تشخیص داد. در واقع رزولوشن یا وضوح تصویر بالاتر فقط به درد برش عکس و بزرگنمایی میخوره. مثلا اگه یه گوشی موبایل یا تبلت با دوربین 12 مگاپیکسلی داشته باشین، می تونین تصاویر ثبت شده با این دوربین رو تا 50 درصد بزرگ کنین بدون اینکه افت کیفیت زیادی رو شاهد باشین. خب اگه مگاپیکسل اهمیت نداره، پس چی اهمیت داره؟ در جوابش باید بگم که به جز مگاپیکسل، عوامل زیادی هستن که توی کیفیت تصاویر تاثیر گذارن که باید به دنبال اونا باشیم و حتی مگاپیکسل بالاتر میتونه تاثیر منفی روی کیفیت تصاویر داشته باشه. علاوه بر مگاپیکسل، سه ویژگی مهم دیگه که تو کیفیت تصاویر تاثیر گذارن، شامل گشودگی دیافراگم، اندازه ی سنسور دوربین و اندازه ی پیکسل ها میشن که این چهار مورد باهمدیگه ارتباط دارن. خب حالا این ویژگی ها چطوری باهم در ارتباط هستن؟ ببینین، پیکسل بزرگتر یعنی توانایی بیشتر برای جذب اطلاعات نور.
در نتیجه میشه تصاویر باکیفیت تر و با نویز کمتر در نور کم یا شب ثبت کرد ولی نمیشه پیکسل هارو بیش از حد هم بزرگ کرد. چون در این صورت وضوح یا رزولوشن نهایی تصاویر خیلی پایین میاد. از یه طرف دیگه اگه رزولوشن رو زیاد و زیادتر کنیم، اندازه ی پیکسل ها کوچیک و کوچیکتر میشه و توانایی جذب نور اونا هم کاهش پیدا میکنه، به صورتی که فقط زیر نور آفتاب میشه تصاویر مناسب و با کیفیتی رو ثبت کرد. حالا اگه بخوایم هم رزولوشن و هم اندازه ی پیکسل هارو افزایش بدیم، راهی وجود نداره جز اینکه از سنسور بزرگتری استفاده کنیم. یعنی همون کاری که نوکیا تو گوشی PureView 808 یا هواوی تو گوشی هایی پرچمداران جدید سری پی (P) و میت (Mate) انجام داد. اما نکته ی مهم اینجاست که چنین حسگرهای بزرگی که تو اندازه ی کوچیک دوربین های گوشی های موبایل و تبلت ها به کار میرن بازم برای رزولوشن 40 مگاپیکسلی یا بیشتر کافی نیست و به تنهایی تو جذب نور و ثبت تصاویر با کیفیت موثر نیستن. سازندگان برای حل این موضوع از تکنولوژی های دیگه ای استفاده می کنن که نمیخوام در موردشون حرف بزنم و بحث رو الکی کشش بدم.
فقط اینو بدونین که تو دنیای گوشی های موبایل و تبلت ها، دوربینی با کیفیت تر هستش که بتونه ترکیبی خوب از چهار ویژگی مگاپیکسل، اندازه ی پیکسل، اندازه ی سنسور و گشودگی دیافراگم رو داشته باشه.فقط اینو بدونین که مگاپیکسل بیشتر به معنی کیفیت بیشتر نیست، بلکه مهم کیفیت تصاویر ثبت شده توسط دوربین هستش و نیازی ندارین که یه عکس با وضوح 40 مگاپیکسلی یا بیشتر ثبت کنین، چون با این کار فقط حجم تصاویر رو افزایش دادین و در نتیجه حافظه ی گوشی خودتون رو الکی با سرعت بیشتری پر می کنین. حتی خود سازندگان هم میگن که گوشی هایی با دوربین های 40 مگاپیکسل و بالاتر دارن، بهترین تصاویر رو در رزولوشن 12 یا 10 مگاپیکسلی ثبت می کنن و اون رزولوشن بالاتر بخاطر اضافه کردن جزئیات بیشتر به تصویر قرار داره. البته این نکته رو هم بگم که وقتی یه عکس یا فیلم میگیریم و بعد به اون توی صفحه نمایش گوشی موبایل یا تبلت خودمون نگاه می کنیم، از نتیجه راضی هستیم و به طور معمول تصاویر از رنگ و لعاب خوبی برخوردار هستن.
اما کافیه اون تصاویر یا فیلمارو به نمایشگر یا مانیتوری که رنگا رو بدون اشباع و بزرگنمایی نشون میده انتقال بدیم. این نمایشگرا چون رنگای طبیعی رو نشون میدن، شاهد این هستیم که چقدر عکسا و فیلمایی که گرفتیم رنگ پریده هستن یا بعضی رنگا اشباع شده هستن یا در هرصورت با اون چیزی که چشم ما در واقعیت می بینه فاصله داره. اینجاست که یکی از ویژگی های دوربین خوب یعنی ثبت دقیق رنگ ها خودشو نشون میده و دیگه مگاپیکسل بالا اهمیت چندانی نداره smile بعد از این همه مشکلاتی که تو بخش سخت افزاری دوربینای گوشی های موبایل و تبلت ها وجود داره، سازندگان اومدن روی کار کردن در بخش نرم افزاری دوربین تمرکز کنن. الگوریتم های پردازش تصویر و نرم افزار دوربین اگه مهم تر از بخش سخت افزاری نباشن، کم اهمیت تر هم نیستن و شرکتی مثل گوگل در گوشی های سری پیکسل (Pixel) اینو ثابت کرد که چطور میشه با یه دوربین 12 مگاپیکسلی و بهبود الگوریتم های پردازش تصویر و بخش نرم افزاری، تصاویر باکیفیتی رو ثبت کرد. ولی در مقابل شرکتی مثل سونی با دوربین های 23 یا 19 مگاپیکسلی و سنسوری هایی با اندازه های بزرگ و... با بهبود ندادن بخش نرم افزاری از دور رقابت عقب موندن. با پیشرفت هوش مصنوعی، این مورد هم وارد گوشی های موبایل شد. هوش مصنوعی در دوربین نسبت به موقعیت عکاسی، سعی میکنه بهترین تنظیمات دوربین رو انجام بده و بعد چندتا عکس میگیره و با مقایسه و بررسی این عکس ها، سعی میکنه بهترین عکس رو به عنوان خروجی ثبت کنه. این ویژگی کارشو گوشی های پرچمدار بهتر از بقیه ی گوشی ها انجام میده و هر روز داره بهتر و بهتر میشه اما بعضی وقتا هم سوتی میده... بالاخره آدمیزاد که نیست، فقط داره سعی میکنه مثل آدمیزاد باشه laughing

دوربین های یک گانه، دو گانه، سه گانه و بیشتر...

راهنمای خرید گوشی موبایل، تبلت و تلفن همراه (دوربین چندگانه)

قدیما گوشی های موبایل اغلب دوتا دوربین بیشتر نداشتن. دوربین جلو و دوربین عقب که به اون دوربین اصلی هم میگن. البته دوربینای جلو از بس بی کیفیت بودن که کاربرد زیادی نداشتن. امروزه ماجرا فرق کرده و با افزایش سلفی گرفتنا، سازندگان دستی به سر و روی دوربینای جلو کشیدن. همچنین شاهد وجود چندتا دوربین در اغلب گوشی های موبایل و بعضی از تبلت ها هستیم. اما خب واقعا این همه دوربین لازمه؟ اصلا این دوربینا تاثیری توی کیفیت عکسای نهایی دارن؟ اصلا این همه دوربین چیکار میکنن؟

لنز دوربین اصلی (لنز دوربین واید یا عریض - Wide)

خب همینطور که گفتم قدیما پشت گوشی های موبایل و تبلت ها فقط یه دوربین بیشتر نبود که به اون دوربین اصلی میگفتن و از اونجایی که این دوربین عکس های عریضی ثبت میکنه، بهش دوربین واید یا عریض هم میگن. دوربین اصلی قدیما باکیفیت ترین دوربین یه گوشی موبایل یا تبلت محسوب میشد. امروزه هم با اینکه از چندتا دوربین داخل یه دستگاه استفاده میشه ولی بازم لنز دوربین اصلی با کیفیت ترین لنز هستش و خیلی کم پیش میاد که موقع عکاسی از بقیه ی لنز ها استفاده کنین. پس اگه خواستین یه گوشی موبایل یا تبلت با دوربین چندگانه بخرین، توجه خودتونو روی دوربین اصلی قرار بدین که هنوزم پرکاربرد ترین لنز بین بقیه ی لنزهاست.
گفتم تبلت، پس بگذارین راجب کیفیت دوربین تبلت ها یه چیزیو همین الان بهتون بگم. از همون روزگاران قدیم تبلت ها دوربین با کیفیتی نداشتن و سازندگان هم زیاد به کیفیت دوربین تبلت ها اهمیت نمیدادن، واسه همین کیفیت دوربین جزئی از معیارهای خریداران این دستگاهام نبود. امروزه با اینکه خیلی سال گذشته و دوربین های گوشی های موبایل خیلی پیشرفت کردن ولی متاسفانه دوربین تبلت ها مثل گوشی های موبایل پیشرفت قابل توجهی نکردن! پس اگه خواستین یه تبلت تهیه کنین، زیاد روی کیفیت دوربینش حساب باز نکنین که بیشتر واسه کار راه انداختن خوبه تا عکاسی laughing

لنز دوربین سیاه و سفید (لنز دوربین مونوکروم - Monochrome)

دوربین مونوکروم یکی دیگه از لنزهایی هست که تاحالا در گوشی های موبایل مثل سری پی (P) یا میت (Mate) از هواوی استفاده شده. از اونجایی که این دوربین سیاه سفید هستش، فیلترهای رنگی در لنز اون به کار نرفته تا اطلاعات مربوط به رنگ هارو ثبت کنه که همین موضوع باعث میشه نورگیری خوبی داشته باشه و همچنین اطلاعات مربوط به نور رو خیلی خوب و دقیق ثبت کنه! در نتیجه با استفاده از این لنز می تونین عکس های سیاه سفید خیلی خوب و با جزئیاتی بگیرین که عملکرد بهتری نسبت به افکت های نرم افزاری مختلف برای عکاسی سیاه و سفید داره. اما استفاده از این لنز فقط به عکاسی مونوکروم یا سیاه و سفید محدود نمیشه. با توجه به حرفایی که سازندگان و منابع مختلف میگن، این لنز در عکاسی رنگی هم استفاده میشه. به طوری که دستگاه موقع عکاسی اطلاعات هردو دوربین رنگی و سیاه سفید رو ترکیب میکنه تا تصویر نهایی باکیفیت تر باشه.

لنز دوربین فوق عریض (لنز دوربین اولترا واید - Ultra Wide)

راهنمای خرید گوشی موبایل، تبلت و تلفن همراه (مقایسه ی لنز دوربین عریض و فوق عریض)

لنز دوربین فوق عریض که به اون لنز اولترا واید یا واید انگل (Wide Angle Lens) هم گفته میشه، زاویه دید بیشتری نسبت به لنز واید یا همون دوربین اصلی و همچنین بقیه ی لنزهای به کار رفته داخل دستگاه داره. با استفاده از این لنز می تونین عکسایی با زاویه دید بیشتری بگیرین و این لنز محدوده ی افقی بیشتری رو نسبت به دوربین اصلی یا همون لنز واید تحت پوشش قرار میده. البته یکی از ایراد هایی که این لنز داره اینه که گوشه های عکس ثبت شده رو قوس میده و دچار اعوجاج میشه. البته سازندگان با استفاده از تکنیک های نرم افزاری تا حد زیادی این مشکل رو حل کردن و می تونین با دستگاه های پرچمدار بهترین عکس های عریض رو نسبت به سایر گوشی های موبایل بگیرین.

حسگر عمق سنج (Depth Sensor)

راهنمای خرید گوشی موبایل، تبلت و تلفن همراه (مقایسه ی عکس معمولی با پرتره)

این حسگر کارش اینه که با استفاده از نقشه ی سه بعدی محیط، فاصله ی اجسام تا دوربین رو تشخیص بده و ازش برای جداسازی سوژه از پس زمینه و بقیه ی محیط استفاده کنه. همونطور که توی عکس بالا می بینین، سوژه ی مورد نظر از پس زمینه ی عکس جدا شده، به طوری که خود شخص واضح به نظر میرسه و بقیه ی محیط نسبت به سوژه مات، محو، تار یا حالا هرچیزی که بهش میگین شده. به این نوع عکاسی، عکاسی بوکه (Bokeh) یا پرتره (Portrait) هم میگن که این روزا داره محبوب میشه. البته با استفاده از نرم افزارهای مختلف میشه در گوشی های موبایل و تبلت هایی که تک دوربینه هستن هم افکت بوکه رو به وجود آورد ولی اغلب جداسازی سوژه از محیط به خوبی انجام نمیگیره و شاهد این هستیم که بعضی از قسمت های سوژه هم مثل محیط محو میشه.
بخاطر همین موضوع سازندگان اومدن از حسگر عمق سنج استفاده کردن که نتیجه ی کار بهتر شد ولی بازم بعضی وقتا دوباره همون مشکل همیشگی پیش می اومد. برای حل این مشکل سازندگان اومدن در کنار استفاده از سنسور عمق سنج از هوش مصنوعی و تکنیک های نرم افزاری مختلف و بهبود یافته نسبت به قبل استفاده کردن تا بشه عکس های پرتره ی خیلی خوبی با گوشی های موبایل گرفت. البته در حال حاضر دستگاه های پرچمدار بهترین عکسای پرتره رو میگیرن و جای تعجب هم نیست که در گوشی های میان رده و اقتصادی با محو شدن سوژه و عکسای پرتره ی نچندان جذاب رو به رو بشین!

حسگر زمان پرواز (Time of  Flight یا ToF)

مدت زیادی نیست که از حسگر زمان پرواز در گوشی های موبایل استفاده میشه و درواقع چیز جدیدی در دنیای دوربینای موبایل محسوب میشه. به صورت خلاصه این حسگر یا سنسور با ساطع کردن یه پرتوی نوری مثل مادون قرمز یا لیزر که البته با چشم غیر مسلح هم قابل دیدن نیست شروع به کار میکنه. بعد از برخورد پرتو به اجسام، پرتو دوباره به وسیله ی گیرنده به خود حسگر برمیگرده و مدت زمان این رفت و برگشت محاسبه میشه و به همین خاطره که بهش حسگر زمان پرواز یا مدت پرواز میگن. با توجه به مدت زمان رفت وبرگشت پرتوی نور ساطع شده از حسگر، فاصله و عمق نقاط مختلف اجسام و صحنه اندازه گرفته میشه. از این حسگر میشه برای ثبت تصاویر پرتره ی باکیفیت استفاده کرد و در گوشی ها داره کم کم جای حسگر عمق سنج که در بالا بهش اشاره شد رو میگیره. از قابلیت های دیگه ی این حسگر میشه به اسکن و شناسایی اجسام، عمق سنجی و تشخیص دور یا نزدیک بودن، ردگیری اجسام و ارتفاع سنجی، تشخیص دستورها یا ژست های حرکتی، تصویر سازی سه بعدی و استفاده در زمینه ی واقعیت افزوده (Augmented Reality) اشاره کرد.

لنز دوربین تله فوتو (Telephoto)

راهنمای خرید گوشی موبایل، تبلت و تلفن همراه (مقایسه ی عکس معمولی با تله فوتو)

امروزه با استفاده از لنز تله فوتو در دستگاه های مختلف، دو واژه ی زوم دیجیتال (Digital Zoom) و زوم اپتیکال (Optical Zoom) بیشتر به گوش میخوره! اما خب این دو نوع زوم یا بزرگنمایی چی هستن و چه کاربردی دارن؟ خب در جوابش نمیخوام وارد مسائل فنی بشم. قدیما که پشت گوشی های موبایل یه دوربین بیشتر نبود، سعی میکردیم تا جای ممکن موقع عکاسی زوم نکنیم. چون هرچقدر بیشتر زوم میکردیم، کیفیت عکس های ثبت شده کمتر و کمتر میشد! علت این کاهش کیفیت بخاطر استفاده از زوم دیجیتال بود چون در این نوع زوم در واقع بزرگنمایی به صورت دیجیتالی انجام میشه، درست مثل نرم افزار فتوشاپ یا نرم افزارای ویرایش عکس دیگه که وقتی ازشون برای زوم کردن روی تصاویر استفاده می کنیم، می بینیم که تصاویر دچار افت کیفیت میشن و وضوح تصویر پایین میاد. اما خب زوم اپتیکال دقیقا برعکس این موضوع هستش و به جای اینکه نرم افزاری باشه، به صورت واقعی و سخت افزاری با استفاده از لنز دوربین تله فوتو انجام میشه.
راهنمای خرید گوشی موبایل، تبلت و تلفن همراه (مقایسه ی معمولی زوم اپتیکال با زوم دیجیتال)
به طوری که با کم یا زیاد شدن فاصله ی کانونی لنز دوربین عمل بزرگنمایی صورت میگیره. در زوم اپتیکال برعکس زوم دیجیتال هنگام بزرگنمایی شاهد افت کیفیت خیلی کمی هستیم، واسه همین تصاویر موقع زوم کردن یا بزرگنمایی هنوز با کیفیت هستن و افت شدید وضوح و جزئیات حس نمیشه. البته زوم اپتیکال در گوشی های موبایل با محدویت رو به رو هستش و چندان قوی نیست. مثلا وقتی شرکت سازنده گفته که دستگاهش دارای بزرگنمایی اپتیکال تا سه برابر (3x) هست، یعنی فقط تا سه برابر میشه زوم کرد و افت کیفیت خاصی رو متوجه نشد و با زوم بیشتر شاهد افت کیفیت هستیم. از طرف دیگه مثلا وقتی یه گوشی مثل سامسونگ گلکسی اس 20 اولترا (Galaxy S20 Ultra) دارای زوم دیجیتال 100 برابری (100x) هستش، یعنی وقتی روی تصویر 100 برابر زوم کنیم دیگه عملا شاهد وضوح و جزئیات زیادی نیستیم و کیفیت تصاویر به شدت افت میکنه!
راهنمای خرید گوشی موبایل، تبلت و تلفن همراه (مقایسه ی معمولی زوم اپتیکال با زوم دیجیتال)
حالا اگه با استفاده از تکنیک های نرم افزاری، زوم اپتیکال رو با زوم دیجیتال ترکیب کنیم، زوم هیبریدی (Hybrid Zoom) یا زوم ترکیبی به دست میاد که برای اولین بار هواوی از اون استفاده کرد و نتیجه هم کاملا رضایت بخش بود. در زوم هیبریدی چندتا عکس با ویژگیا و فاکتورای مختلفی از سوژه گرفته میشه و در نهایت با استفاده از هوش مصنوعی و بررسی دقیق عکسا، بهترین و با کیفیت ترین عکس به عنوان خروجی ثبت میشه. البته یکی دیگه از کاربردهای لنز تله فوتو اینه که میشه باهاش افکت بوکه رو بدون سنسور عمق سنج (Depth Sensor) یا سنسور زمان پرواز (ToF) هم اجرایی کرد.

لنز دوربین ماکرو (Macro)

راهنمای خرید گوشی موبایل، تبلت و تلفن همراه (عکس گرفته شده با لنز دوربین ماکرو)

وقتی با دوربین اصلی گوشی موبایل یا تبلت شروع به عکاسی می کنیم، هرچقدر دوربین رو به جسمی نزدیک تر می کنیم، می بینیم که از یه جایی به بعد تصاویر تار یا محو میشه و دوربین قادر به دقت کردن یا فوکوس کردن (Focus) روی سوژه نیست. اغلب دوربینای اصلی می تونین در فاصله ی 5 الی 10 سانتی متری سوژه یا اجسام عملیات فوکوس کردن رو انجام بدن. حالا اگه بخوایم نزدیک و نزدیک تر بشیم و مثلا از سوژه های کوچولو مثل حشرات یا یه گل یا قاصدک از فاصله ی خیلی نزدیک مثلا 3 سانتی متری عکس بگیریم، از لنز ماکرو استفاده میشه. البته استفاده از لنز ماکرو تاثیری در کیفیت دوربین اصلی نداره و این لنز مستقل کار میکنه و همچنین کیفیت دوربین اصلی روهم هنگام عکس برداری نداره!

خب تا اینجای کار با دوربینایی که تا زمان نوشتن این مطلب توی گوشی های مختلف به کار برده شدن آشنا شدیم و فهمیدیم هرکدوم چه کارایی میکنن. همونطور که فهمیدین هرکدوم از این دوربینا کاربرد خودشون رو دارن و مستقل از همدیگه کار میکنن. اغلب افراد هم تو استفاده های عادی و روزمره بیشتر از دوربین اصلی و دوربین سلفی استفاده میکنن و خیلی کم پیش میاد از بقیه دوربینا استفاده کنن. پس تعداد دوربین دلیلی بر بهتر بودن کیفیت دوربین نیست و هنوزم بیشترین کاربرد رو دوربین اصلی، دوربین سلفی و در نهایت دوربینی که برای گرفتن عکس های پرتره استفاده میشه داره.

کیفیت فیلمبرداری

خب همش از عکس برداری گفتم و در حق فیلمبرداری کم لطفی شد! حتما توجه کردین که وقتی وارد نرم افزار دوربین گوشی میشین و شروع به عکاسی میکنین، دمای گوشی به خصوص در اطراف دوربین زیاد میشه! حالا اگه شروع به فیلمبرداری کنین این دما هم افزایش پیدا میکنه و حتی اگه خیلی افزایش دما داشته باشیم، خود گوشی نرم افزار دوربین و پردازش های مربوطه رو متوقف میکنه تا دما کاهش پیدا کنه، درست مثل چیزی که اغلب تو گوشی های سونی مثل سری زد (Z) شاهدش هستیم. سازندگان سعی میکنن با بهینه سازی های نرم افزاری و سخت افزاری مختلف این مشکل رو حل کنن ولی در هرصورت موقع استفاده از دوربین، گوشی دچار پردازش های تصویر سنگینی میشه و دما افزایش پیدا میکنه! معمولا توی گوشی های موبایل و تبلت ها، کیفیت فیلم برداری نسبت به عکس برداری کمتره. از طرفی با افزایش وضوح یا رزولوشن فیلم برداری، حجم فیلما هم به شدت افزایش پیدا میکنه!
مثلا می بینین یه فیلم 20 دقیقه ای، حجمی بیشتر از 1 گیگابایت داره که البته کاربران رو هم با مشکل فضای ذخیره سازی رو به رو میکنه! سازندگان برای حل این مشکل باید بین کیفیت فیلمای ضبط شده و حجم نهایی فیلم تعادل برقرار میکردن که با فشرده سازی ها و بهینه سازی های مختلف تونستن تا حد خیلی خوبی این مشکل رو برطرف کنن. گفتم کیفیت فیلم، اما کیفیت فیلم دقیقا چیه؟ یعنی میزان کیفیت تصویر توی فیلمای ضبط شده؟ خب باید بگم که نه... یه چیزی که توی کیفیت و حجم فیلم تاثیر زیادی داره، کیفیت صداهای ضبط شده است!
قدیما گوشیا نهایتا ۲ تا میکرفون برای ضبط صدا داشتن که اونام صدای باکیفیتی ضبط نمیکردن. مثلا یهو میدیدی صدای ضبط شده با یه گوشی انگار داره از ته چاه میاد، یکی دیگه خیلی بلنده، یکی دیگه صدای خشک و گوش خراشی داره و... امروزه از میکروفون های بیشتری داره داخل دستگاه ها استفاده میشه که توانایی ضبط صدای باکیفیتی هم دارن! حالا اگه یکم قضیه رو جالب تر کنیم، می بینیم که این میکروفونا می تونن صدا رو در محدوده ها و فاصله های مختلفی ضبط کنن! حالا بازم قضیه رو جالبترش کنیم، می بینیم که این میکروفونا می تونن جهت صدا و اینکه در چه فاصله ای از دستگاه قرار داره رو تشخیص بدن! البته این ویژگی های خوب و باحالی که گفتم اغلب توی دستگاه های پرچمدار یا میان رده های رو به بالا قرار داره و نباید انتظار خاصی از گوشی های اقتصادی یا میان رده های معمولی داشت!

نرم افزار دوربین و الگوریتم های پردازش تصویر

راهنمای خرید گوشی موبایل، تبلت و تلفن همراه (عکس دوربین گوشی موبایل با تنظیمات دستی)

داخل گوشی های موبایل و تبلت به خاطر فسقلی بودنشون نمیشه از لنزها و دوربینای حرفه ای که معمولا بزرگم هستن استفاده کرد، واسه همین سازندگان با مشکلات زیادی در بخش سخت افزاری رو به رو هستن. بخش نرم افزاری که به نرم افزار دوربین و الگوریتم های پردازش تصویر برمیگرده، از اهمیت خیلی بالایی برخورداره و مطمئن باشین اگه یه گوشی موبایل میتونه تصاویر باکیفیت خیلی خوبی ثبت کنه، سازندگان روی بخش نرم افزاری و الگوریتم های پردازش تصویر خیلی کار کردن. متاسفانه یا خوشبختانه عکس برداری با گوشی موبایل واسه ی اغلب افراد نهایتا بین 30 ثانیه تا 1 دقیقه طول میکشه. نهایتا چندتا عکس در حالت خودکار یا اتوماتیک گرفته میشه و از بین اونا بهترین انتخاب میشه. حالا اگه اون گوشی بیچاره تصاویر باکیفیتی ثبت کنه که صاحبش ازش راضی میشه و میگه دوربین خوبی داره. اگه هم تصاویر بی کیفیتی ثبت کنه که دیگه خودتون بهتر از من میدونین نتیجش چی میشه!
بخاطر همین مسائل سازندگان سعی میکنن تا حالت اتوماتیک یا خودکار رو در نرم افزار دوربین گوشی موبایل یا تبلتی که ساختن به خوبی بهینه سازی کنن که افراد بتونن در تلاشای اولیه هنگام عکاسی به نتایج دلخواه خودشون برسن... اما اگه بدونین که با تنظیمات دستی و یکم وقت گذاشتن چه کارایی که نمیشه کرد :D مثلا به عکس بالا نگاه کنین. این عکس بدون هیچ افکتی، تنها و تنها با تنظیمات دستی دوربین توسط من گرفته شده! حتما با خودتون فکر میکنین که این عکس با یه گوشی موبایل خوب و گرون قیمت گرفته شده در حالی که این عکس با دوربین اصلی گوشی الجی جی ۳ (LG G3) که محصول سال 2014 میلادی هستش گرفته شده! حتما تا الان باخودتون کلی تعجب کردین ولی حقیقت ماجرا اینه که همه چیز فقط استفاده بهترین دوربینا، بهترین سنسورا، بهترین گوشیا، بالاترین مگاپیکسل، بهترین برند و مارک گوشی موبایل و... برنمیگرده! همه ی اینا در اختیار شما قرار میگیره ولی بستگی داره که شما چطوری ازش استفاده کنین. می تونین مثل افرادی باشین که مثلا گوشی آیفون بیست و چند میلیونی میخرن ولی در حد یه گوشی ساده ازش استفاده میکنن، یا می تونین مثل من یا افراد خیلی بهتر از من باشین که حتی اگه بهترین گوشی موبایل یا امکانات رو نداشته باشن ولی بازم سعی میکنن نهایت استفاده رو از اون چیزی که دارن بکنن!
خب دیگه مطلب رو بیشتر از این کشش ندم و در آخر بگم که ویژگی هایی مثل مگاپیکسل، سنسور دوربین، تعداد دوربین و... و هرچیزی که توی این مطلب گفتن و نگفتم، به تنهایی توی کیفیت دوربین تاثیر گذار نیست و مجموعه ی همه ایناست که یه دوربین با کیفیت رو میسازه! در نهایت هم اگه یه دوربین از بهترین سخت افزارا، نرم افزارا و جدیدترین فناوریا روی کاغذ استفاده کنه، بازم باید عملکرد اون دوربین توی دنیای واقعی ارزیابی بشه. این کیفیت تصاویر و فیلمای خروجی اون دوربین هستن که بیانگر قدرت و کیفیتش هستن! حقیقت اینه که فاصله ی چیزی که اتفاق میفته با چیزی که واقعا در حال اتفاق افتادنه، خیلی زیاده wink

آخرین ویرایش در سه شنبه, 26 بهمن 1400 ساعت 16:10

نظر دادن

پر کردن بخش های ستاره دار (*) ضروری است! لطفا هنگام ارسال نظرات خود، عفت کلام را نیز رعایت فرمایید 😀